- бахшида
- [بخشيده]1. сифати феълии замони гузашта аз бахшидан2. маҷ. арӯсшаванда, номзадшуда ба шахсе
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
васф — [وصف] а 1. баёни чигунагии чизе, тасвири ҳол, сифату шарҳи ҳоли касе 2. таъриф, тавсиф; мадҳ; дар (бар) васфи… // ба васфи… а) дар баёни…, дар зикри…, дар хусуси…, бахшида ба… б) дар таърифи…, бахшида ба тавсифи…, дар мадҳи…; васф кардан… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баҳория — [بهاريه] адш. шеъре, ки ба тавсифи баҳор бахшида шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бозхаридан — [بازخريدن] 1. дубора ва аз нав харидани чизе, ки қаблан фурӯхта ё бахшида шуда ё касе зӯран соҳибӣ кардааст 2. харида озод кардани асир ё ғулом … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақф — [وقف] а. таър 1. мулк (замин, бино ва ғ.), ки соҳибаш онро барои масрафи мадраса ё масҷиде бахшида ё васият кардааст 2. кит. таваққуф, истодан (мас., вақти хондани Қуръон дар миёни оят истодан, вақф кардан) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дар — I [در] асоси замони ҳозира аз даридан. дар در пешванд, ки бо мақсади ифодаи тобишҳои маъноӣ дар аввали баъзе феълҳо меояд: даркашидан, даргузаштан, даррабудан ва ғ. II [در] 1. табақи аз тахта, оҳан ва ғ. сохташуда барои пӯшондани даромадгоҳи хона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
замин — I [زمين] 1. хок 2. масоҳате, ки ба қитъаҳо ҷудо карда, дар он киштукор мекунанд, киштзор, мазраа; ислоҳоти замин ниг. ислоҳот; замини вақф таър. замине, ки аз тарафи касе ба масҷид, мадраса ва ғ. бахшида мешуд, ба шарти истифодаи даромади он ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зулфиқор — [ذوالفقار] а 1. асот. номи шамшери Алӣ (р), ки Муҳаммад (с) ба ӯ бахшида будааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
китобиёт — [کتابيات] а. тасвири илмии чигунагии шаклу мазмуни китобҳо ва тартиб додани феҳристи онҳо; танқид ва китобиёт боби махсус дар рӯзномаю маҷаллаҳо, ки ба тавсиф, шиносондан ва нишон додани камбудии китобҳои нав бахшида мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қӯшгир — [قوش گير] он ки ба ӯ қӯш қӯш замин бахшида мешуд (ниг. қӯш II, 2) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мабзул — [مبذول] а. кит. базлкарда, бахшида; мабзул доштан а) қаноатманд кардан; б) ба харҷ додан (мас., кӯмаки худро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ